فایل پی دی اف

تکنیکهای عکاسی

…

 

 

 

 

 

 

فرمت: PDF

حجم فایل: ۲۳ مگابایت

پسورد فایل فشرده: www.doostiha.ir

…

لحظات خوش خود را در آتلیه خوش روزگار ثبت نمایید.

برای مدارس تخفیف ویژه

شماره تماس: ۰۹۳۷۸۲۹۷۷۷۸

خوش روزگار

 

 

نکاتی درباره عکاسی از چهره افراد

در این مقاله نکاتی در مورد عکاسی از چهره بیان می شود که به شما در گرفتن عکس های زیباترین و قرار گرفتن در موقعیت درست و توجه به نور و … موارد دیگر کمک می کند.

 

 

نور

بدترین نوع نور همان نوری است که از روبرو مستقیماً به صورت فرد می تابد مانند نوری که از فلیی است که نسبت به دوربین با زاویه ۴۵ درجه قرار گرفته باشد. هر چه زاویه از ۴۵ بیشتر شود سایه ها بیشتر می شوند و اگر بخواهید این سایه ها را بیشتر کنید می توانید زاویه تابش نور اش دوربین می تابد. به هر حال از هر وسیله ای که به عنوان منبع نور استفاده می کنید یک چیز را فراموش نکنید نور باید از پهلو بتابد و نه از روبرو یا از جاییکه دوربین قرار دارد.

نقطه ایده آل برای منبع اصلی نور جانسبت به دوربین را به ۹۰ درجه نزدیک نمایید. همین حالت برای زوایای عمودی هم صدق می کند بهتر است زاویه منبع تابش ۴۵ نسبت به سطح افق باشد و از بالا بتابد و در صورتیکه احتیاج به خلق سایه داشتید می توانید این زاویه را به دلخواه خود تغییر دهید.

شما می توانید از یک یا سه یا حتی تعداد بیشتری منبع نور استفاده کنید مثلاً یکی سمت راست یکی سمت چپ و یک منبع نور هم در بالا قرار داشته باشد برای تنظیم شدت نور و سایه ها می توانید به سادگی آنها را دور و نزدیک کنید. اگر یک منبع نور دارید می توانید از دیوار سفید خانه خود یا صفحه های کاغذی سفید رنگ بزرگ برای بازتاب نور در سمت دیگر استفاده کنید. حال می توانید شخصی را که سوژه عکاسی است بین آن دیوار و منبع نور قرار دهید. دیوار سفید رنگ شما نور منبع را از سمت دیگر به چهره فرد منعکس می کند.

موقعیت دوربین

برای موقعیت دوربین نمی توان مانند موقعیت نور یک زاویه مشخص تعیین کرد چون موقعیت دوربین با توجه به احساسی که چهره فرد قرار است در عکس بیان کند فرق می کند. یکی از اولین زوایایی که هر عکاسی ممکن است انتخاب کند این است که شخص رو به نور بنشیند و سر خود را کمی به سمت دوربین بچرخاند.

قیافه های مختلف هر کدام یک زاویه خاص دارند که در آن وضعیت می توان بهترین عکس را از آنها گرفت بعضی ها از روبرو و بعضی ها کمی زاویه احتیاج دارند گاهی باید کمی بدن افراد را بچرخانید، اما فراموش نکنید که باید به سرعت عکس خود را بگیرید تا بهترین موقعیت را از دست ندهید.

در عکاسی از کودکان سعی کنید دوربین را در سطح چشمان آنها قرار دهید.

نکته دیگر اینکه سعی کنید به عنوان عکاس در موقعیتی قرار گیرید که پشت زمینه خیلی واضح نباشد تا تمرکز بیننده را روی چیزی غیر از سوژه اصلی به هم بزند. و در ضمن از زیبایی عکس بکاهد.

کادر را پر کنید.

و کلام آخر اینکه زمانیکه از چهره اشخاص عکاسی می کنید سعی کنید قسمت زیادی از کادر عکس را چهره فرد پر کند به اندازه کافی زوم کنید و به اندازه کافی نزدیک شوید. و می توانید بعد از عکاسی قسمتی از تصویر خود را برش بزنید که چهره فرد در آن وجود دارد. توجه داشته باشید سر فردی که از او عکس می گیرید نزدیک بالای کادر عکس باشد.

اشنایی با تکنیک HDR در عکاسی

نکاتی درباره عکاسی از چهره افراد،نکات عکاسی – عکاسی – آموزش عکاسی، نکات مهم عکاسی در سفر- عکاسی تفریحی- ۵ نکته برای عکاسی در سفر

با تغییر سیستم عکاسی از آنالوگ به دیجیتال و روی کار آمدن تاریک‌خانه‌های دیجیتالی، تحول بزرگی در هنر و صنعت عکاسی پدید آمد. این دگرگونی همراه با تغییرات روز به روز در سخت افزارها (دوربین، لنز و…) و نرم افزارهای مورد استفاد برای ویرایش و اصلاح عکس، همچنان نیز به سرعت ادامه دارد. یکی از این تحولات که در حوزۀ نرم افزاری هنر عکاسی بوجود آمده است، استفاده از تکنیک اچ دی آر می‌باشد که در بین عکاسان خارجی و داخلی به سرعت در حال گسترش است.

 

شاید شما هم در هنگام عکاسی با این مشکل ـ که در اثر تفاوت یا فاصلۀ نوری زیاد (در اصطلاح عکاسی «گام» یا «استپ») بین مناطق تاریک و روشن در یک تصویر ایجاد می‌شودـ برخورد کرده باشید و این در حالی است که چشم انسان قادر است این تفاوت زیاد نوری را نادیده بگیرد و با ایجاد توازن بین نقاط تاریک و روشن، تصویری واضح با تمام جزئیات در اختیار ما قرار دهد. برای مثال عکاس هنگامی‌که در حالت عادی به صحنۀ بالا نگاه می‌کرده است، هم می‌توانسته افراد داخل بقعه را به وضوح تماشا کند و هم این‌که نور بیرون را به خوبی کنترل نماید.

 

رفع مشکل با تکنیک HDR:

HDR، شیوه‌ای نو در عکاسی است که برای طبیعی‌تر کردن سوژه عکاسی و نزدیک‌تر کردن عکس به آن چیزی که چشم انسان می‌بیند، ابداع شده است. در تکنیک HDR که مخفف high dynamic range است، عکاس می‌تواند با کمک نرم‌افزارهای‌ ویژه‌ای، با ترکیب چند عکس با نوردهی‌های متفاوت، در نهایت به یک عکس با دامنۀ بالایی از نوردهی دست پیدا کند که محدودیت‌های نوری عکس‌های قبلی را نداشته و در واقع، ویژگی‌های نوری تمام آن‌ها را در خود جمع کرده باشد. برای ساختن عکس‌های اچ دی آر، نرم افزاری متعددی در دسترس هستند که از مهم ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- Photomatix

- Easy HDR

-( Adobe Photoshop (CS series

 نکاتی درباره عکاسی از چهره افراد، نکات عکاسی – عکاسی- آموزش عکاسی، نکات مهم عکاسی در سفر- عکاسی تفریحی- ۵ نکته برای

عکاسی در سفر

 

لحظات خوش خود را در آتلیه خوش روزگار ثبت نمایید

برای مدارس تخفیف ویژه

شماره تماس: ۰۹۳۷۸۲۹۷۷۷۸

خوش روزگار

 

  با رعایت این اصول ساده و کوتاه، عکس‌های زیبایی خلق کنید.

۱-به سوژه نزدیک شوید

یکی از اشتباهات مشترک عکاسان آماتور، گرفتن عکس از فاصله دور و استفاده نکردن از زوم است. بیشتر مبتدی‌ها از این که روی سوژه زوم کنند هراس دارند و بیشتر عکس‌هایی که می‌گیرند از دور، بدون پیام، شلوغ و درهم‌ برهم است و نمی‌توان تشخیص داد منظور عکاس از گرفتن چنین عکسی چه بوده است. توصیه ما برای داشتن یک عکس زیبا این است که از نزدیک شدن یا زوم کردن روی سوژه نترسید. تا حد امکان کادر را از سوژه پر و از پشت‌زمینه‌های شلوغ پرهیز کنید. سعی کنید عکس در عین سادگی موضوع و پیام هم داشته باشد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

۲- به پشت‌ زمینه توجه کنید

سعــــی کنیــد از پشت‌زمینه‌های خلوت برای عکس استفاده کنید. به طور مثال، عکس گرفتن از یک شخص در خیابان شلوغ و پر جمعیت، اصلا زیبا نیست و تمرکز بیننده را از سوژه اصلی پرت می‌کند. بهتر است زمان یا مکانی را برای عکاسی انتخاب کنید که بتوانید تعداد موارد اضافه عکس را به صفر برسانید. همیشه سعی کنید تعادل را حفظ کنید. شاید بتوان با چند قدم جابه‌جا شدن، عکسی زیباتر و خلوت‌تر گرفت. بیشتر اوقات، پشت‌زمینه خلوت نمای زیباتری به عکس می‌بخشد.

۳-سوژه را در مرکز قرار ندهید

یکی از کارهایی که میان بیشتر مبتدی‌‌ها رایج‌ است، قرار دادن سوژه در وسط کادر است. برای ثبت عکس‌های جذاب‌تر سعی کنید از قانون یک‌سوم استفاده کنید. به طور مثال اگر درختی در یک دشت وجود دارد، آن را در مرکز کادر نگذارید زیرا زیبایی‌اش را از دست می‌دهد. با قرار دادن آن در گوشه‌ای از کادر، عکس بهتر و زیباتری خواهید داشت. قانون یک‌سوم در هر دو حالت عمودی و افقی کاربرد دارد. برای مثال برای عکس گرفتن از دریا و آسمان، خوب است دریا در یک‌سوم پایین کادر و آسمان دو سوم باقی کادر را پر کنند.

۴-فلاش دوربین را بشناسید

پیش از استفاده از دوربین، خوب است بدانید فلاش دوربین تا چند متر را پوشش می‌دهد. به طور مثال، بیشترین فاصله‌ای که بهترین فلاش‌ها پشتیبانی می‌کنند، کمتر از ۱۰ متر است. به همین دلیل در مواقعی که فاصله زیاد است می‌توانید از exposure (سیستم نورسنجی دوربین) برای جبران نور استفاده کنید. البته بالا بردن حساسیت نوری هم در افزایش محدوده فلاش بی تاثیر نیست. یعنی با زیاد کردن میزان ISO، مثلا از ۱۰۰ به ۲۰۰، محدوده فلاش نیز از ۳ به ۶ متر افزایش می‌یابد. حتما به این نکته توجه داشته باشید که ممکن است هنگام عکاسی از چند چهره در یک کادر و استفاده از فلاش، چهره آنهایی که نزدیک‌تر هستند روشن‌تر و افرادی که عقب‌تر هستند، تیره‌تر شود. برای جلوگیری از چنین اتفاقی بهتر است فاصله عکاس از همه افراد تقریبا یکسان باشد.

۵- بهترین زاویه دید را انتخاب کنید

انتخاب زاویه دید و محل قرار گرفتن دوربین نسبت به موضوع عکاسی یکی از مهم‌ترین موارد خلق یک عکس خوب است. با انتخاب یک زاویه درست می‌توانید کاری کنید که عکس‌های شما کاملا متفاوت به نظر برسند. برای این منظور یا سوژه را جابه‌جا کنید یا خودتان به عنوان عکاس آنقدر جابجا شوید تا موقعیت مناسب را بیابید. سعی کنید تا جای ممکن از زوایای مختلف از سوژه عکس بگیرید. این کار کمک می‌کند تا بهترین حالت را پیدا و عکس خوبی ثبت کنید.

۶-در روز هم از فلاش استفاده کنید

یکی از روش‌های جالب برای عکاسی از چهره در نور روز، استفاده از فلش است. با روشن کردن فلاش، دوربین نور پشت‌زمینه را می‌سنجد و به اندازه لازم نور به صورت سوژه می‌تاباند. به این ترتیب چهره فرد روشن‌تر خواهد شد. حتی می‌توان سوژه را در سایه قرار داد تا نور خورشید باعث جمع و نیمه بسته شدن چشم نشود و پرتره، زیبایی بیشتری را به نمایش بگذارد. خوب است بدانید که فلاش‌های داخلی دوربین‌ها تا فاصله ۳ متر را بیشتر تحت پوشش خود ندارند پس برای استفاده از فلاش، حتما سعی کنید فاصله‌تان از سوژه بیشتر از این نباشد.

۷-روی سوژه موردنظر فوکوس کنید

سعی کنید همیشه روی سوژه فوکوس کنید تا شفاف‌تر و بهتر از بقیه جاهای عکس دیده شود. درست است که سوژه مهم‌ترین بخش تصویر است اما لزوما نباید در مرکز عکس باشد! نقطه فوکوس به صورت نرمال در وسط کادر است و برای استفاده از آن باید سوژه را همان وسط قرار دهید. اما سوژه هر کجا که باشد با استفاده از قفل فوکوس می‌توانید فوکوس را روی آن انجام و شاتر را فشار دهید. هنگامی که مستطیل وسط نمایشگر سبز شد فوکوس انجام شده است و تا زمانی که دکمه را رها نکنید فوکوس در همان وضعیت باقی می‌ماند.

۸-عکاسی در نور کم

برای داشتن عکس‌های خوب در محیط‌های کم نور و تاریک باید چند نکته ظریف اما موثر را در نظر داشته باشید. نخست این که دوربین را محکم و ثابت در دست نگه دارید تا لرزش به حداقل خود برسد. اگر سوژه حرکت می‌کند حتما سعی کنید ساکن و ثابت شود بعد عکس بگیرید. از فلاش شب استفاده کنید و حتما از سوژه یا سوژه‌ها بخواهید چند ثانیه بعد از فلاش تکان نخورند و در آخر این که شاتر را خیلی آرام فشار دهید تا دوربین زیاد تکان نخورد.

۹-جهت و شدت تابش نور

توجه داشته باشید زاویه‌ای که نور به سوژه می‌تابد تاثیر به‌سزایی در کیفیت و نمای عکس دارد. تابش نور مستقیم به ویژه هنگام عکاسی از چهره باعث بد دیده شدن چهره می‌شود. هنگامی که نور از پشت به سوژه می‌تابد نمای خوبی ایجاد می‌کند اما برای روشن‌تر و بهتر شدن عکس از فلاش دوربین کمک بگیرید. نورهایی هم که از کنار و زاویه‌دار می‌تابند، ایجاد سایه کرده و فقط یک طرف سوژه را روشن می‌کنند. برای از بین بردن این سایه می‌توانید از فلاش دوربین استفاده کنید یا زاویه دوربین نسبت به سوژه را تغییر دهید. می‌توانید از ان سایه‌ها برای خلق زیبایی منحصر به خودتان نیز بهره بگیرید. شدت تابش نور نیز در زشت یا زیبا شدن عکس نقش موثری دارد. به طوری که نور شدید لک و خال‌های صورت را بیشتر نشان می‌دهد.

۱۰-اهمیت زمان را فراموش نکنید

سرعت عمل و زمان سنجی در عکاسی اهمیت فراوانی دارد. برای خلق یک اثر ماندگار، سعی کنید هوشیار باشید و با دیدن سوژه مناسب، بلافاصله آن را شکار کنید. سرعت عمل به معنای عجله کردن نیست. لازم است برای گرفتن عکس خوب، کاملا صبور باشید اما فاکتور سرعت را فراموش نکنید. به ویژه هنگام عکاسی از سوژه در حال حرکت، سرعت عمل حرف اول را می‌زند.

نکات مهم عکاسی در سفر – عکاسی تفریحی

ورود دوربین‌های دیجیتال خانگی اتفاق مهمی بود که به ارتقای سطح کیفی و کمّی عکاسی در دنیا منجر شد. امروزه خانواده‌ها لحظات بیشتری از زندگی‌شان را به ثبت می‌رسانند و با کمک شبکه‌های اینترنتی به سرعت دوستانشان را در این لحظات شریک می‌کنند.

بی شک امروزه دوربین عکاسی یکی از همراهان ثابت سفرهای ما است. این مجموعه، راهنمای خوبی ست برای عکاسی در سفر که نکات فنی زیادی را درباره عکاسی از طبیعت (صحرا، دریا، جنگل و…)، انواع پدیده‌های طبیعی (رعد برق، رنگین کمان، باران و …)، و همینطور عکس های اجتماعی را شامل می‌شود. خواندن این مجموعه به شما یادآوری می کند که چه تصاویری ممکن است آلبوم عکس سفر آینده شما را جذاب تر و خاطره انگیزتر کند. در عین حال به نکاتی درباره آماده سازی وسایل عکاسی، نحوه منظم کردن و نمایش دادن عکس ها نیز اشاره می کند.

آماده سازی

انتخاب دوربین

انتخاب یک دوربین برای سفر بسیار مشکل به نظر می رسد چراکه دوربین قرار است برای مدت طولانی همراه شما سفر کند. در اولین مرحله باید برای خرید یک دوربین SLR و یا دوربین های کوچک point-and-shoot تصمیم بگیرید.

هرکدام از این دو نوع دوربین مزایا و معایبی دارد. در دوربین های SLR شما امکان تعویض لنزهای مختلف را دارید. البته این امکان می تواند جز معایب یک دوربین نیز محسوب شود چراکه این لنزها در دوربین های کوچک امروزی با کیفیت پایین تر با هم ادغام شده اند. (دوربین های SLR برای عکاسی حرفه ای امکانات بهتری را در اختیار شما می گذارد.)

سیستم منظره یاب دوربین های SLR به شما اجازه می دهد تا تصویر را به همان اندازه که هست و در عکس خواهید داشت ببینید اما اندازه ها در دوربین های کوچک point-and-shoot به ویژه هنگام استفاده از لنز تله تغییر می کنند. (دوربین های point-and-shoot تنوع بسیار زیادی در بازار دارد)

امکانات یک دوربین بسته به قیمت آن متفاوت خواهد بود اما آیا شما برای یادگیری تمام امکانات یک دوربین وقت خواهید گذاشت و یا به استفاده ی خودکار و اتوماتیک از دوربین بسنده خواهید کرد؟ جواب این سوال انتخاب و خرید یک دوربین را آسان تر می کند.

لوازم جانبی

بعد از خرید دوربین شما به دو وسیله ی جانبی احتیاج خواهید داشت:

۱- کیف دوربین: اندازه ی کیف بسته به نیاز شما و تعداد ابزار های کمکی دوربین متغییر است. یک کیف کمری بهترین انتخاب برای دوربین های کوچک point-and-shoot است و یک کیف کوله برای حمل دوربین های SLR همراه با فلاش، چند لنز و فیلتر، بهترین انتخاب خواهد بود. کیف های ضد آب که محوطه ی داخل آن قابلیت تقسیم بندی شدن دارد بسیار مناسب یک سفر است.

۲- سه پایه: سه پایه برای عکاسی در سفر الزامی ست چرا که به شما برای تهیه عکس هایی شفاف در نورهای ضعیف کمک خواهد کرد. البته در سفر هایی چون تور یک هفته ای دور اروپا، حمل سه پایه بسیار دردسر ساز خواهد بود اما درسایر موارد حداکثر سعی خود را برای داشتن یک سه پایه محکم ولی سبک بکنید. (سه پایه ها انواع و اندازه های مختلف دارند)

فیلترهای پولاریز

این فیلتر ها کمک بسیار بزرگی هستند برای عکاسانی که از دوربین های SLR استفاده می کنند چرا که با نصب این فیلتر بر روی لنز و چرخش آن می توانند بهترین وضعیت نور و رنگ را تشخیص داده و عکس هایی زیبا تهیه کنند.

این فیلتر ها با بالابردن کنتراست، اشباع رنگ ها و کاهش روشنایی بیش از حد، بر قدرت بصری تصاویر می افزایند. در عین حال فیلتر های پولاریز امکان آن را دارند تا انعکاس نور بر فضاهای شفاف و شیشه ای را از بین ببرد. برای مثال هنگام گرفتن عکس از یک ماهی در تُنگ و یا سوژه ای در پشت یک شیشه، می توانید از این فیلتر ها استفاده کنید.

بدون فیلتر پولاریز – با فیلتر پولاریز

لنز

انتخاب لنز برای عکس گرفتن از سوژه های مختلف به میزان تجربه و البته آگاهی شما از ویژگی های هر لنز بستگی دارد. لنزها به طور کلی با دو ویژگی از هم متمایز می شوند؛ فاصله ی کانونی که اکثرا با میلی متر اندازه گیری می شود و سرعت ثبت نور که دیافراگم نام دارد و نشانه ی آن حرف لاتین f می باشد .عدد کمتر دیافراگم بر توانایی بیشتر لنز برای ثبت تصاویر شفاف در محیط های کم نور دلالت دارد.

انواع لنز ها بر مبنای فاصله ی کانونی عبارتند از:

لنز نرمال:

این لنز عکس هایی با پرسپکتیو چشم های یک انسان تهیه می کند و معمولا طیف ۴۵ تا ۶۰ میلی متر را در دوربین های ۳۵ میلی متری پوشش می دهد. سال های نه چندان دور لنز نرمال اولین لنز شما هنگام خرید یک دوربین SLR بود اما امروزه از میزان محبوبیت آنها کاسته شده است چرا که مردم ترجیح می دهند از لنزهای زوم با فاصله ی کانونی متغیر استفاده کنند.

لنز واید:

چشم انداز ها به وسیله ی این لنز وسیع تر به نظر می رسند و لنزهای ۲۰ تا ۳۵ میلی متری محبوبیت بیشتری نسبت به سایر لنزهای واید دارند. این لنز ها عکس هایی با عمق میدان واضح تر تهیه می کنند و برای عکاسی از مناظر، ساختمان ها و عکاسی در محیط های بسته کارایی بیشتری دارند.

لنز تله:

از فاصله ی کانونی ۸۵ میلی متر به بالا جز لنزهای تله محسوب می شود. در این لنزها سوژه و فاصله های اطرافش فشرده به نظر می رسند و برای مثال می توانیم از لنز های سوپرتله در عکاسی از جانوران وحشی استفاده و چهره ی آنها را از نزدیک ثبت کنیم. متاسفانه هر چه عدد دیافراگم پایین تر باشد لنز بزرگ تر، سنگین تر و البته گران تر خواهد بود. شما باید لنز های تله را بر حسب بودجه و نیازتان برآورد و خریداری کنید. مثلا لنز ۸۵ میلی متری برای پرتره بسیار مناسب است.

لنز زوم:

این لنز ها با فاصله های کانونی مختلف ساخته می شوند و امروزه پرطرفدارترین لنز به شمار می آید. شما می توانید به جای حمل انواع لنز نرمال، تله و واید از یک لنز زوم با فاصله ی کانونی متغیر ۱۰۵-۲۸ میلی متری بهره ببرید و با اضافه کردن یک لنزتله زوم ۲۱۰-۸۰ تمام فاصله های کانونی را پوشش دهید.

نوردهی

نوردهی به معنای کسب نور کافی برای ثبت یک تصویر است. اگر به عکس بیش از حد نور برسانید تصویر شما کاملا از بین می رود و اگر از میزان نور بیش از حد کم کنید، تصویر در هاله ای از تاریکی فرو خواهد رفت. امروزه در اکثر دوربین های SLR و point-and-shoot سنسورهایی برای تعیین میزان نور به منظور ثبت یک عکس تعبیه شده است.

(در این تصویر شاهد انواع نوردهی به دوربین از طریق تغییر ISO و سرعت شاتر برای ثبت یک منظره هستید)

در واقع دوربین شما با اندازه ی گیری فاصله ی سوژه و بنا بر ISO تنظیم شده در دوربین، میزان نور لازم برای ثبت آن را اندازه می گیرد. دو عامل کنترل کننده ی نوردهی در دوربین، سرعت شاتر و دریچه ی دیافراگم است. سرعت شاتر بر اساس ثانیه اندازه گیری می شود و عدد بالاتر نور کمتری را به ثبت می رساند.

دیافراگم همانطور که قبلا توضیح داده شد بر مبنای f/stops اندازه گیری می شود و عدد کمتر نور بیشتری را کسب می کند. در واقع دیافراگم و سرعت شاتر دو دروازه بان برای ورود و ثبت نور در دوربین هستند. دانستن ارتباط این دو عامل بسیار مهم و اساسی ست. عمق میدان و ثبت سوژه ی در حال حرکت بستگی به تنظیم سرعت شاتر و عدد دیافراگم دارد.

لحظات خوش خود را در آتلیه خوش روزگار ثبت نمایید.

برای مدارس تخفیف ویژه

شماره تماس: ۰۹۳۷۸۲۹۷۷۷۸

خوش روزگار

ملاحظـــــــــــــــات

• دستگاه‌های بازرسی مجهز به اشعه ایکس در فرودگاه‌های کشورهای توسعه یافته بسیار پیشرفته هستند؛ در نتیجه امکان آسیب دیدن تجهیزات عکاسی شما منتفی است. اما در کشورهای کوچک و یا دورافتاده، تا حد ممکن سعی کنید مامور را برای عدم بازرسی دوربینتان با دستگاه مجاب کنید. البته در نظر داشته باشید که دوربین با یک یا دو بار عبور از دستگاه متوجه خطر جدی نخواهد شد. پس در صورت مجاب نشدن مامور بازرسی، صبور باشید و دوربین را تحویل دهید.

• تا حد امکان دوربین و تجهیزات مربوطه را با خود به داخل کابین ببرید و در غیر این صورت آن را در وسط چمدان با لباس یا پارچه های قطور پشمی جاسازی کنید.

• به تعداد کافی باطری و نگاتیو (چنانچه از نگاتیو استفاده می کنید) باخود همراه داشته باشید چرا که در مکان‌های توریستی این اقلام بسیار گرانتر از معمول عرضه می‌شوند.

• در صورت زیاد بودن وسایل از سه پایه‌های کوچک چند سانتیمتری استفاده کنید. این سه پایه‌ها کوچک، سبک و قابل تنظیم به حالت‌های عمودی و افقی هستند.

مطالعه قبل از سفر

یکی از مهمترین مقدمات سفر، مطالعه درباره محلی است که به آن مسافرت خواهید کرد. سعی کنید یک برنامه زمان‌بندی شده برای خودتان تهیه کنید هر چند ممکن است فرصت انجام تمام آنها را پیدا نکنید. چقدر باعث تاسف شما خواهد شد اگر ابزار مناسب برای تهیه عکس از یک آبشار دیدنی در مسیر همراه نبرده باشید تنها به علت اینکه از وجود آن بی‌خبر بوده‌اید.

(مجلات ویژه، بخش سفر روزنامه‌ها، کتابچه‌های راهنما از جمله منابع خوب و مفید برای به دست آوردن اطلاعات هستند. )

درباره وضعیت جغرافیایی، آب و هوایی، فستیوال‌ها و تعطیلات رسمی کسب اطلاع کنید. اگر به زبان آن کشور احاطه ندارید حتما و حتما کلمات و جملات ابتدایی در یک ارتباط ساده را یاد بگیرید. این جملات اکثرا در کتابچه‌های راهنما سفر هر کشور وجود دارد.

بهترین منبع برای کسب اطلاعات جزیی کسانی هستند که قبلا به آن منطقه سفر کرده اند. مردم دوست دارند دیده‌ها و شنیده‌های خود را با دیگران قسمت کنند. وبلاگ‌ها و تالارهای گفتگو با موضوع‌های سفر بهترین منابع اینترنتی خواهند بود.

یک مجله از سفرهایتان درست کنید

عکس های شما باید چیزی بیش از یک مجموعه عکس نامنظم از سفرهایتان باشد. به آنها نظم ببخشید هر چند شبیه یک داستان دنباله دار از کار در نیاید اما می‌توانید آنها را تقسیم بندی و برایشان عنوان‌هایی انتخاب کنید. هر سفر شروع ، میانه و پایانی دارد و اگر آنها را با نظم به نمایش در آورید برای شما با معناتر و برای بینندگان جذاب تر خواهد بود.

اگر دوربین شما امکان ثبت تاریخ عکس ها را دارد برای هر روز تاریخ شروع و پایانی مشخص کنید. عکس هایی که نمایانگر احساس همسفرهایتان است را در کنار مناظر و عکس های دیگر قرار دهید؛ عکس های لحظات شاد، خستگی، سرخوشی. این عکس ها آلبوم شما را جذاب و بیننده را به دیدن عکس ها ترغیب می‌کند.

اگر عکس هایتان را در آلبوم قرار می‌دهید بعضی از نشانه‌ها مانند بلیط‌ها، صورت حساب رستوران، بروشور یک موزه و غیره می‌تواند آلبوم را جذاب و دیدنی کند. در آخر اینکه از نمایش دادن عکس هایتان و درخواست نظر سایر عکاس‌ها امتناع نکنید. از تجربه دیگران استفاده کنید و تجربه‌های خودتان را در اختیارشان بگذارید.

۵ نکته برای عکاسی در سفر

مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است: سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکس هایی جالب در یک سفر چه باید کرد.

چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکس هایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست! یک کتاب عکاسی به عکس هایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می بایست عکس هایم را قویتر، رنگین تر، مهیج‌تر و امیدوارکننده‌تر می‌کردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفه‌ای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکس هایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.

اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکس هایی به نظرم جالبتر می آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکس هایی را که می یافتم تجزیه و تحلیل می کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکس ها، از عکس هایی که من می‌گیرم جذابترند. این کار خیلی وقت‌گیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسی‌اتان به شدت توصیه می‌کنم. عکس هایی که من را جذب می‌کرد رنگهایی زنده، ترکیب‌بندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.

بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزه‌هایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکس های فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی می‌آموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکس های خودم را مشخص می کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکس های سفرتان کمک می‌نماید اشاره خواهم نمود.

۱- تاثیرگذاری عکس

یک عکس عالی چشمها را می‌رباید و شما را مجبور می‌کند از ورق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد ، ولی من فکر می‌کنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!

کلید تاثیرگذاری بصری در ۴ چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق

۱- ۱- سادگی. من وقتی به بسیاری از عکس ها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو! بخشهای غیر ضروری عکس هایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسی‌ترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبه‌های عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.

مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز ۲۸ م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر می‌کنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می دارم.

۱-۲ – رنگ. راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکس ها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکس هایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقه‌ای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگ های غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.

برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکس هایم استفاده نمی کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع فیلتر و محدوده بندی نور استفاده می کردم، ولی هیچکدام درست کار نمی کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود:

رنگ های شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکس های آماتوری بی رمق من به عکس های حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود. (در دوربین های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگ هایی با اشباع بیشتر و غنی تر ایجاد میکند.- م.)

دو حربه دیگر برای زنده‌تر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار ساده‌اند. اول این از یک فیلتر پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکس های روز در هوای آزاد، از فیلتر پلاریزه برای پررنگ تر کردن آبی آسمان استفاده می‌کنم. ضمنا این فیلتر انعکاس سطوح را کم می ‌کند و باعث می شود تا رنگ سطوح درخشان و زنده‌تر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیف‌های متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن تر یا تیره تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.

۱- ۳- نور. استفاده خوب از نور رمز عکس های برنده است. استفاده موثر از نور روز می تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکس هایی مانند عکس های نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است – ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفه‌ای این زمان را ساعات جادوئی می‌نامند. با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب می‌شوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی می‌گراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرت‌انگیز ایجاد می کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگ ها را می دهد.

۱- ۴- عمق. در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان می‌دهند بگنجانید تا عکس های دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانه‌ای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایه‌های طویل‌تر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک می‌نماید.

۲- تحقیق نمایید.

هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکس هایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکس هایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچه‌های رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکس های زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکس های منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.

وقتی به محلی وارد می‌شوید، قفسه عکس های کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.

من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی دانستند که چگونه می‌توان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت. درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت می‌برد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوری‌ام گرفتم یکی از عکس های مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکس های مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت.

۳- منطقه را بگردید.

قبل از گرفتن عکس، ۲-۳ ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگامیکه خورشید در شرق طلوع می کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبی‌تر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی تر است نور مناسبتری دارند.)

برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.

من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد.

۴- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.

هنگامی که من انتشار عکس های سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکس ها به دنبال موضوع مشترکی می کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکس ها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود می‌آید، انگار که خودش را در آن محل احساس می‌کند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود می‌آید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می شود.

ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم می‌آورد.

۵- به دنبال تنوع باشید

تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکس هایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر می‌رسند. سعی نمایید تا شیوه‌های مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکس های روز را با شب و عکس های پرتره را با عکس های انتزاعی… خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.

وقتی در یک شهر گردش می کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشم‌اندازها، لحظات خاص، ساختمان ها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکان های مقدس و عبادت گاهها، سواحل دریاچه‌ها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمان ها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژه‌های مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان می‌دهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم. به یاد داشته باشید وقتی شما عکس هایتان را به دوستان و خانواده‌اتان نشان می‌دهید، می‌خواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخش های عادی‌تر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانه‌ها، حمل و نقل و رستوران ها تا بتوانید آنچه را که دیده‌اید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.

من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند.

فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید:

تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.

لحظات خوش خود را در آتلیه خوش روزگار ثبت نمایید.

برای مدارس تخفیف ویژه

شماره تماس: ۰۹۳۷۸۲۹۷۷۷۸

خوش روزگار

 

۸ تکنیک عکاسی فوق العاده که هر عکاسی باید در آنها مسلط باشد

قدم بعدی شما در عکاسی چیست؟ اگر احساس می کنید که همیشه گرفتن یک عکس را تکرار می کنید، بهتر است که کمی مکث کنید و به جهت دیگری از عکاسی نگاه کنید. این کار ساده ای در عکاسی است، ما می توانیم حافظه دوربین را عوض کنیم، لنز دیگری روی دوربین وصل کنیم و از چیزی جدید عکس بگیریم.

مهم تر از هر چیز، از ابتدایی ترین چیزها شروع کنید. کنترل کامل روی دوربین داشته باشید با نوردهی آشنایی کامل داشته باشید. به متغیر های دیافراگم، سرعت شاتر و ISO کاملاً مسلط شوید. نمی دانید از کجا شروع کنید؟ با بخش «مقدمات عکاسی» لنزک شروع کنید.

نور ماشین ها در اتوبان

عکاسی با نوردهی طولانی تکنیکی است که بهتر است در آن حرفه ای شوید، اما برای عکاسی با این تکنیک باید به حمل سه پایه عادت کنید.

مکانی امن در ارتفاع پیدا کنید، جایی که بتوانید چند لاین حرکت ماشین ها را ببینید. می توانید روی پل بروید، فقط مطمئن شوید که برای عکاسی و به پا کردن سه پایه جای امنی است.

اگر نمی توانید در شب عکاسی کنید، زمان غروب برای عکاسی بروید و رنگ های زیبای آسمان را هم در عکس ثبت کنید.

عکس ماکرو دقیق و با ظرافت

در کنار تهیه لنز ماکرو یا مبدل آن برای عکاسی ماکرو، باید همیشه سوژه مناسبی برای این نوع عکاسی پیدا کنید.

برای عکاسی ماکرو نیز سه پایه یا دستی بدون لرزش لازم است! می توانید برای عکاسی سریعتر از مونوپاد (تک پایه) هم استفاده کنید. گل ها سوژه های بسیار مناسبی برای عکاسی ماکرو هستند، اما می توانید از حشرات هم برای این سبک عکاسی استفاده کنید. زمان عکاسی از گل ها سریع حرکت نکنید و حواستان به زنبور ها باشد.

از گزینه های مناسب دیگر برای عکاسی ماکرو می توان به عکس های نزدیک از توت فرنگی و کیوی اشاره کرد.

عکس فوق العاده از غروب

موقعیت مکانی مناسبی در شهر پیدا کنید که بتوانید غروب خورشید را به خوبی ببینید. اگر تنها به امید دیدن غروب بنشینید، ممکن است نا امید شوید، پس سعی کنید یک یا دو موقعیت مکانی مناسب را در ذهن خود داشته و از وضعیت آب و هوای منطقه نیز مطلع باشید. بعد از در نظر گرفتن مکان مناسب و وضعیت آب و هوا برای عکاسی بروید!

برای گرفتن عکس بهتر از فیلتر Graduated ND استفاده کنید تا بتوانید آسمان را کمی تیره تر و به رنگ زمین ثبت کنید.

می توانید به شیوه HDR هم عکاسی کنید.

نکته: صبر کنید تا خورشید پایین برود و ضعیف تر شود تا بتوانید نوردهی مناسب تری داشته باشید. یا می توانید عکاسی از طلوع را امتحان کنید!

عکس پرتره سیاه و سفید

هر عکاسی دوست دارد یک عکس فوق العاده زیبا و جذاب پرتره بگیرد که بیان گر داستانی باشد.

سوژه جذابی پیدا کنید و از او بخواهید که جزئی از پروژه عکاسی شما باشد. می توانید از یک آشنا، فامیل و یا حتی یک غریبه در خیابان بخواهید مدل عکس شما باشد، اما حتماً از او برای منتشر کردن عکس اجازه بگیرید.

برای اطمینان از زیبا شدن عکس، سعی کنید زمانی عکس بگیرید که حالت صورت مدل طبیعی باشد. نور طبیعی گزینه ای ساده و همیشه در دسترس است، اما جرأت استفاده از فلاش را هم داشته باشید.

عکس زیبا از منظره

به پارک طبیعی یا حفاظت شده مورد علاقه خود بروید، و یک موقعیت مناسب برای عکاسی پیدا کنید. قبل از رفتن برای عکاسی از وضعیت آب و هوا مطمئن شوید تا بتوانید خود را آماده کنید و شرایط خوبی برای عکاسی داشته باشید. حتماً با خود کوله پشتی حمل کنید.

نور را در نظر داشته باشید. ابر های پف کرده را می خواهید یا کنتراست خوب در عکس؟ در روز عکس بگیرید تا نور خشنی داشته باشید یا در زمان غروب عکس بگیرید تا نور نرم تری در عکس داشته باشید (نوع عکس شماره ۳).

 

نکته: با لنز واید عکس بگیرید تا بتوانید فضای بیشتری از منظره را در عکس خود جای دهید!

عکاسی از ستارگان در شب

تا به حال آسمان را با میلیون ها ستاره درون آن دیده اید؟ این صحنه یک تمرین بسیار خوب برای عکاسی با سرعت شاتر پایین است. برای گرفتن چنین عکسی باید از سه پایه و لنز واید استفاده کنید.

آیا دوست دارید در محیط های طبیعی کمپ بزنید؟ بهتر است برای دور شدن از نور های مصنوعی از شهر ها دور شوید و در دل طبیعت این عکس را بگیرید.

 

یک عکس اکشن خوب از سوژه متحرک

سرعت شاتر تعیین کننده این است که دوربین چقدر سریع عکس را می گیرد. به همراه دیافراگم و ISO، می خواهیم بتوانیم از سرعت شاتر سریعی استفاده کنیم. نورپردازی خوب (نور زیاد) برای گرفت چنین عکسی عالی است. نور روز ایده آل است.

 

دوربین را به بازی فوتبال کودک خود ببرید یا از آنها بخواهید داخل استخر بپرند. اما زمستان برای گرفتن چنین عکسی چکار کنید؟ می توانید از اسکی یا سر خوردن افراد بر روی برف عکس بگیرید.

مسابقات اتومبیل رانی و موتور سواری از سوژه های خوب دیگر برای عکاسی اکشن هستند. چند ورزش که علاقه دارید را پیدا کنید و برای تماشای این ورزش ها دوربین و لنز زوم خود را به همراه داشته باشید. به جای استفاده از سرعت شاتر پایین، باید از سرعت شاتر بالا استفاده کنید تا از تار شدن عکس جلوگیری کنید.

نقاشی با نور

آیا دوست دارید تجربه جدیدی کسب کنید؟ نور متحرک و سرعت شاتر مناسب می توانند خطوط یا اشکال جذابی در عکس ایجاد کنند.

 

دوربین شما ممکن است حالت عکاسی Bulb (حالتی برای نوردهی های طولانی تر از ۳۰ ثانیه) داشته باشد، اما اگر نداشت باید سرعت شاتر های پایین دوربین خود را امتحان کنید. مقدار ISO را تا ۱۰۰ پایین بیاورید تا بتوانید بیشتر از نور های مصنوعی خود استفاده کنید و عکس را با نور نقاشی کنید.

نکته: ترکیب کردن نقاشی با نور و فلاش برای پرتره های خلاقانه عالی است.

آموزش تکنیک عکاسی نوردهی به راست

 

یادگیری تکنیک عکاسی «نوردهی به راست» می تواند یکی از ارزشمندترین نکات عکاسی باشد که شما به عنوان یک عکاس یاد می گیرید – به ویژه برای عکاسان منظره. هدف تکنیک نوردهی به راست، ثبت حداکثر مقدار جزئیات و به حداقل رساندن سطح نویز و در عین حال اجتناب از سوختن هایلایت ها یا قسمت های روشن مهم تصویر است. در ادامه این آموزش لنزک، با ما همراه شوید.

وقتی شما به راست نوردهی می کنید، آنچه انجام می دهید به استفاده از قابلیت نمایش هیستوگرام دوربین و/یا قابلیت هشدار هایلایت (highlight alert) بستگی دارد. یعنی با استفاده از این قابلیت های دوربین قصد داریم از سفید شدن قسمت های روشن (از دست رفتن جزئیاتشان) و یا ثبت عکسی تاریک و نویز دار جلوگیری کنیم.

این یک تکنیک به طور ویژه مفید برای عکاسی منظره است که می خواهید جزئیات را در ابرهای روشن حفظ کرده و از افزایش نویز در سایه های تاریک اجتناب کنید. بهترین نتایج با عکاسی فایل های با فرمت خام یا raw به دست می آیند، چون این فایل ها حداکثر میزان داده ها را برای تنظیم دارند.

 

چرا فقط به طور ناکافی نوردهی نکنیم؟

 

بسیاری از عکاسان صحنه ها را کمتر از حد لازم نوردهی می کنند (نوردهی ناکافی – underexposed) تا جزئیات را در هایلایت ها (قسمت های روشن) حفظ کنند، اما سایه ها بسیار تاریک می شوند.

هنگامی که هایلایت ها در یک صحنه بیش از حد نوردهی (overexposed) می شوند و می سوزند، برای همیشه از دست می روند، و دیگر با هیچ تنظیمات فتوشاپی نمی توان آنها را برگرداند.

بسیاری از عکاسان برای جلوگیری از داشتن این هایلایت های سفید بدون جزئیات در عکس هایشان، تصاویر خود را تا اندازه ای کمتر از حد لازم نوردهی می کنند و سپس در مرحله پس پردازش آنها را روشن می کنند.

مشکل این روش این است که سایه های تصویر معمولا نویز بیشتری نسبت به مناطق روشن تر دارند و روشن کردن سایه ها باعث نمایان شدن نویز می شود.

این به این معنی است که اگر شما یک عکس تاریک بگیرید که به روشن کردن نیاز داشته باشد، در واقع دارید یک تصویر نویزدار را ثبت می کنید و پس از آن نویز را واضح تر می کنید.

قسمت های روشن تر تصویر سیگنال قوی تر و نویز کمتری دارند، بنابراین به شرطی که شما هیچ چیز مهمی را نسوزانید، بهتر است که یک تصویر روشن بگیرید و آن را تیره تر کنید.

هایلایت های مهم

 

با وجود این که این تصویر پس از گرفته شدن تاریک تر شده است، جزئیات هایلایت ها در دریا و ابرها غیر قابل بازیابی است.

اگر شما از یک صحنه با یک منبع نور مانند یک شمع یا یک لامپ در آن عکس بگیرید، انتظار نخواهید داشت که بتوانید جزئیات شعله شمع یا المنت لامپ را ببینید.

شما انتظار دارید که این قسمت ها بسوزند. به طور مشابه، اگر شما از یک دریای درخشان عکس می گیرید، انتظار دارید که هایلایت های آینه ای بسوزند.

با این حال، این یک مشکل خواهد بود اگر تمام امواج دریا یک توده سفید بدون جزئیات، که بیش از حد نوردهی شده اند، باشند.

این قسمت ها هایلایت های مهم یا هایلایت های حیاتی هستند و نوردهی باید برای محافظت از آنها تنظیم شود.

استفاده از هیستوگرام برای نوردهی به راست

بیشتر DSLR ها، دوربین های سیستم کامپکت و دوربین های کامپکت گران قیمت می توانند هیستوگرام نوردهی را برای یک تصویر نشان دهند.

این شبیه به هیستوگرام سطوح (Levels) در نرم افزار های ویرایش عکس همچون فتوشاپ است.

هیستوگرام یک نمودار است که توزیع روشنایی یک تصویر را نشان می دهد، با قله هایی که نشان دهنده تعداد پیکسل ها (یا اندازه ناحیه ای) در تصویر هستند که یک روشنایی خاص دارد. پیکسل های تیره در سمت چپ نشان داده می شوند در حالی که پیکسل های روشن در سمت راست هستند.

یک هیستوگرام «نرمال» برای یک صحنه «متوسط» چیزی شبیه به این به نظر خواهد رسید:

 

اکثر پیکسل ها در اطراف مرکز نمودار جمع شده اند که نشان می دهد روشنایی آنها به سمت میانه محدوده است، اما تعداد کمی پیکسل تاریک تر و روشن تر نیز وجود دارد.

نوردهی کمتر همین صحنه، هیستوگرامی شبیه به این ایجاد می کند:

 

بدنه اصلی قله به سمت چپ منتقل شده است و خطوط به سمت راست مقیاس نمی رسند، که نشان می دهد هیچ شیء سفیدی در این نوردهی در تصویر وجود ندارد.

اگر صحنه بیش از حد نوردهی شود، هیستوگرام اینگونه به نظر می رسد:

 

همه قله ها به سمت راست نمودار رفته اند که نشان می دهد بسیاری از پیکسل ها روشن تر از یک تن میانه (mid tone) هستند.

یک قله بزرگ در بالاترین مقدار نشان می دهد که تعداد زیادی پیکسل های کاملا سفید وجود دارند، که نشان دهنده این است که برخی از قسمت ها سوخته اند، و هیچ جزئیات یا درجه بندی تن رنگی ندارند.

چگونه به راست نوردهی کنیم

هدف این تکنیک ثبت حداکثر مقدار جزئیات و به حداقل رساندن سطح نویز و در عین حال اجتناب از سوختن هایلایت های مهم است.

این به این معنی است که نوردهی باید طوری تنظیم شود که هیستوگرام، بدون داشتن یک قله بزرگ در دورترین نقطه، به سمت راست نمودار متمایل باشد.

این کار را می توان با گرفتن یک عکس آزمایشی و بررسی هیستوگرام آن عکس قبل از تنظیم نوردهی و گرفتن عکس بعدی انجام داد. شما می توانید این کار را تا رسیدن به نوردهی صحیح ادامه دهید.

شما می خواهید که نشان هیستوگرام به سمت راست مقیاس برسد و یک قله بزرگ از پیکسل های سفید نداشته باشد. در صورت امکان برای کانال های رنگی به هیستوگرام نگاه کنید تا مطمئن شوید که هیچ یک از آنها نزدیک به سوختن نیستند.

همچنین، می توان هشدار هایلایت (highlight alert) دوربین را فعال کرد تا نشان دهد که چه موقع هایلایت ها (قسمت های روشن) می سوزند، یا در برخی موارد نزدیک به سوختن هستند.

سپس به جای نگاه کردن به هیستوگرام شما می توانید فقط به دنبال قسمت های چشمک زن باشید که نشان می دهد هایلایت های مهم دارند از دست می روند.

رمز این کار، پیدا کردن سطح نوردهی است درست قبل از این که این اتفاق بیافتد. در بسیاری از موارد کاهش نوردهی تا EV 1/3 زیر مقداری که در آن هایلایت های بحرانی شروع به از دست رفتن می کنند، کافی است.

 

اگرچه این تصویر بسیار روشن به نظر می رسد، اما هیستوگرام تایید می کند که تمام جزئیات مهم در قسمت های روشن عکس یا همان هایلایت ها ثبت شده اند.

اکثر دوربین های سیستم کامپکت و دوربین های کامپکت گران قیمت، و نیز برخی از DSLR ها در حالت نمایش زنده (live view)، قادر به نشان دادن یک هیستوگرام «زنده» هستند که روشنایی صحنه را در نوردهی انتخاب شده قبل از این که عکس گرفته شود، نشان می دهند.

با استفاده از این روش دیگر نیازی به عکس های آزمون و خطا نیست. شما همانطور که نوردهی را تنظیم می کنید، خواهید دید که قله در هیستوگرام حرکت می کند.

آخرین مرحله

هنگامی که شما تصاویر به درستی بیش از حد نوردهی شده خود را داشته باشید، ممکن است لازم باشد تنظیم شوند تا آنطور که می خواهید به نظر برسند.

 

قبل از تنظیم

شما می توانید از ویرایشگر یا مبدل فایل raw مورد نظر خود برای تیره کردن تصویر استفاده کنید، اما در حین انجام این کار از هیستوگرام چشم برندارید، تا بفهمید که تنظیمات چگونه نمودار را تغییر می دهند.

 

بعد از تنظیم

اکثر صحنه ها حداقل کمی قسمت های سیاه دارند، بنابراین خطوط هیستوگرام باید به هر دو نقطه انتهایی سمت راست و چپ نمودار برسد، اما این که تصویر درست به نظر برسد مهم تر از این است که هیستوگرام پایبند این روش (راهنمایی) باشد.

آموزش تکنیک انباشتن فوکوس یا Focus Stacking در عکاسی منظره

مکس فاستر (Max Foster) در مینیاپولیس زندگی می کند و تخصص او عکاسی در سفر به گوشه و کنار جهان است. تمرکز او روی عکاسی منظره و مناظر شهری است. در این مطلب لنزک، مکس تکنیک عکاسی انباشتن فوکوس یا Focus Stacking را در شاخه عکاسی منظره به شما آموزش خواهد داد.

وقتی من سفر خود در دنیای عکاسی را شروع کردم، تا جایی که توانستم کتاب های آموزشی خواندم. در این کتاب ها همه چیز وجود داشت از نوردهی و ترکیب بندی گرفته تا جزئیات تکنیکی ریز. این کتاب ها به من کمک کردند تا به سرعت یاد بگیرم، اما بعد از اینکه کار های آخر خیلی از عکاس های حرفه ای را دیدم، متوجه شدم که چیز هایی که آموخته ام از جهاتی خیلی قدیمی بوده اند.

یکی از خوش آیند ترین خصیصه های عکاسی منظره واضح بودن تمام آن، از جلو تا عقب تصویر است. همه چیز در پیش زمینه، وسط تصویر و پس زمینه در فوکوس واضح و شارپ است، که طوری بیننده را به خود جذب می کند که گویی خود بیننده در آنجا ایستاده است.

در بسیاری از کتاب های آموزش عکاسی ای که خواندم، گفته شده بود که به راحتی و با انتخاب دیافراگم خیلی بسته ای مانند f/22 می توانید این کار را انجام دهید. وقتی که دیافراگم را پایین آوردید، چند کار می توانید انجام دهید؛ یا می توانید بر روی نقطه ای یک سوم داخل صحنه فوکوس کنید، یا می توانید فاصله ابر کانونی (Hyperfocal) را بدست آورده و بر روی آن فاصله فوکوس کنید. با این وجود، استفاده از دیافراگم بسته می تواند به دلیل پدیده ای به نام انکسار یا شکست نور (diffraction) کیفیت عکس را پایین بیاورد. با این حال، زمانیکه دوربین های قدیمی رواج داشتند، این ها تکنیک های خوبی برای بیشینه کردن وضوح در کادر عکس به حساب می آمدند. اما با وجود پیشرفت های دیجیتالی امروزی، ما روش های بهتر دیگری داریم.

در این مطلب آموزشی، به شما تکنیکی به نام انباشتن فوکوس (Focus Stacking) آموزش خواهم داد. با اینکه تکنیک عکاسی انباشتن فوکوس در ژانر های مختلفی از عکاسی کاربرد دارد، اما تمرکز این مطلب روی استفاده از این تکنیک در عکاسی منظره و مناظر شهری می باشد.

 

تجهیزات پیشنهادی

۱- دوربین DSLR یا MILC (دوربین بدون آینه با لنز قابل تعویض – Mirrorless Interchangeable Lens camera)

۲- لنزی که بتوان از آن در حالت فوکوس دستی استفاده کرد

۳- سه پایه

۴- ریموت کنترل شاتر

۵- فیلتر پلاریزه دایره ای

۶- فتوشاپ

۷- قلم نوری

چه زمانی باید از این تکنیک استفاده کنیم

شاید برای صحنه هایی که شما به عمق میدانی نیاز دارید که از توانایی لنزتان خارج است. می گویم شاید، چراکه این مسأله کاملاً به تعبیر شما از وضوح بستگی دارد و دیافراگمی که در هر موقعیتی استفاده می کنید ممکن است متفاوت باشد.

بعضی عکاس ها برای چاپ کردن عکس هایشان در قطع های بزرگ به وضوح بالا تری احتیاج دارند. علاوه بر این، انتخاب دیافراگم لنز مستقیماً بر روی تعداد عکس هایی که برای انباشتن فوکوس احتیاج دارید تأثیر دارد. اگر بخواهید با نقطه بهینه (دیافراگم بهینه) لنزتان عکس بگیرید (دیافراگمی تقریباً به اندازه ۳ پله پایین تر از باز ترین حالت دیافراگم، مانند f/8 یا f/11 برای لنزی با باز ترین دیافراگم f/4)، در این حالت باید عکس های گرفته شده را با دقت نگاه کنید تا مطمئن شوید که عمق میدان آنها به اندازه کافی زیاد است و روی کادر بعدی می افتد (هم پوشانی دارند). در چنین شرایطی بهترین کار این است که چند عکس اضافی با نقاط فوکوس متفاوت بگیرید تا از پوشش دادن کامل عمق میدان مطمئن شوید.

برخی از صحنه هایی که برای عکس گرفتن از آنها می توانید از این تکنیک استفاده کنید: صحنه هایی با پیش زمینه ای نزدیک به دوربین و پس زمینه ای بسیار دور یا عکسی شلوغ گرفته شده با لنز تله، که هر کدام از عناصر موجود در کادر فاصله متفاوتی با دوربین داشته باشند.

مشخصات صحنه

همانطور که در بالا اشاره کردیم، انباشتن فوکوس می تواند برای بالا بردن عمق میدان در عکس هایی که از فاصله ای نزدیک تا بسیار دور را شامل می شود استفاده شود. حال، می خواهم با باز کردن مطلب و دسته بندی، راهی برای بدست آوردن تعداد عکس های لازم و تنظیمات لازم برای گرفتن عکس را به شما بگویم:

۱- سوژه های بی حرکت.

۲- سوژه های با حرکت اندک.

۳- فاصله نزدیک ترین سوژه به دوبین.

همانطور که احتمالاً حدس زده اید، عکاسی و اعمال تکنیک انباشتن فوکوس برای سوژه های بی حرکت (۱) کار ساده تری خواهد بود. اما بسط دادن فوکوس برای عکاسی از سوژه های متحرک هم امکان پذیر است (۲). فاصله نزدیک ترین سوژه در پیش زمینه به دوربین تعیین کننده تعداد عکس های لازم برای داشتن عمق میدان کامل است (۳). در قسمت بعدی بیشتر این موارد را توضیح خواهم داد.

 

عکاسی

ترکیب بندی ای که انتخاب کرده اید را در نظر داشته باشید و در ذهن خود مشخصات صحنه را آنالیز کنید. ما با سخت ترین حالت عکاسی کار را شروع می کنیم؛ عکاسی از سوژه متحرک.

اگر در صحنه مورد نظر شما سوژه متحرکی وجود دارد که می خواهید آن را کاملاً واضح ثبت کنید (مثال ساده ای برای این سوژه ها گل ها و سایر گیاهان است)، اولین چیزی که باید در نظر داشته باشید سرعت شاتر است، با توجه به سرعت باد، ممکن است با سرعت شاتر نسبتاً پایین بتوانید آنها را واضح ثبت کنید. اما این کار نیازمند آزمون و خطا است.

از آنجایی که اکثر عکس های منظره در شرایط کم نور گرفته می شود، خیلی سخت می توان بدون بالا بردن مقدار ISO و یا باز کردن دیافراگم، نور مناسبی در عکس داشت. نکته منفی در بالا بردن مقدار ISO ایجاد شدن نویز در عکس است. احتمال آن وجود دارد که بتوانید با ISO بالای ۲۰۰۰ عکس بگیرید و در مرحله ویرایش با کم کردن نویز عکس را قابل استفاده کنید، اما این مسأله به دوربین شما بستگی دارد. اگر از این مسأله مطمئن نیستید در شرایط کم نور با مقدار ISO های مختلف عکس بگیرید و مقدار سقف ISO قابل استفاده دوربین خود را پیدا کنید.

اگر هم مجبور هستید که دیافراگم دوربین را باز کنید، عمق میدان عکس کم خواهد شد و ممکن است برای انباشتن فوکوس مجبور شوید عکس های بیشتری بگیرید. در حالت ایده آل بهتر است با دیافراگمی بین f/8 و f/11 عکس بگیرید. این دیافراگم ها معمولاً نزدیک به نقطه بهینه لنز های منظره هستند و همچنین عمق میدان زیادی به شما می دهند. وقتی که سرعت شاتر، دیافراگم و ISO مناسب برای عکاسی را پیدا کردید، وقت آن رسیده که انباشتن فوکوس را شروع کنید.

بعد از محاسبه سرعت شاتر مناسب برای عکاسی از سوژه متحرک، برای اعمال تکنیک انباشتن فوکوس، فرقی بین عکاسی از سوژه متحرک و غیر متحرک وجود نخواهد داشت. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که هر چه فاصله پیش زمینه به دوربین کمتر باشد به عکس های بیشتری برای زیاد کردن عمق میدان احتیاج خواهید داشت. حال مراحل زیر را طی کنید:

۱- در حالی که دوربین شما به محکمی به سه پایه متصل شده است، دوربین را روی حالت نمای زنده یا Live View قرار دهید (حالتی که LCD پشت دوربین پیش نمایشی از عکس نشان می دهد).

۲- مطمئن شوید که دوربین و لنز شما روی حالت فوکوس دستی تنظیم شده اند، و لرزش گیر را غیر فعال کنید.

۳- کادر مشخص کننده محل فوکوس در حالت Live View را کاملاً بر روی نزدیک ترین سوژه به دوربین قرار دهید.

۴- با استفاده از دکمه زوم دوربین بر روی قسمت که انتخاب کرده اید زوم کنید. من معمولاً یک یا دو بار کاملاً روی سوژه زوم کرده و زوم را بر می گردانم.

 

۵- حال که می توانید سوژه را از نزدیک ببینید، با استفاده از حلقه فوکوس لنز روی آن نقطه فوکوس کنید. با استفاده از حالت Live View این کار را خیلی ساده می توانید انجام دهید.

۶- وقتی فوکوس کردید، تنظیمات نوردهی را انجام دهید و با استفاده از شاتر بیسیم عکس اول را بگیرید.

۷- عکسی که گرفته اید را در دوربین ببینید، روی عکس زوم کنید تا عمق میدان عکس را با دقت بررسی کنید، و دقت ویژه ای بر روی قسمتی که وضوح از آنجا شروع به کاهش می کند داشته باشید. باید کمی عقب تر از این نقطه در عکس بعدی فوکوس کنید.

۸- دوباره روی حالت Live View بروید و بر روی نقطه ای که در مرحله ۷ مشخص کردید فوکوس کنید. مراحل ۴ تا ۷ را تا جایی که عمق میدان عکس ها کل تصویر را پوشش دهند ادامه دهید. ممکن است ۲ عکس نیاز داشته باشید، ممکن است ۱۲ عکس نیاز داشته باشید؛ این مسأله کاملاً به صحنه ای که انتخاب کرده اید بستگی دارد (وقتی در این کار حرفه ای شوید، خیلی سریع تر از بار اول می توانید این کار ها را انجام دهید).

۹- وقتی که تمام عکس های لازم برای عمق میدان را داشتید، از داشتن نوردهی مناسب عکس ها اطمینان حاصل کنید. اگر هیستوگرام (Histogram) دوربین قسمت های بیش از حد روشنی در عکس نشان می دهد، ممکن است لازم باشد تا عکسی اختصاصی برای آسمان بگیرید (یا سایر قسمت های زیادی روشن عکس).

۱۰- تبریک می گویم، شما اولین عکس های خودرا برای انباشتن فوکوس گرفته اید!

انباشتن – Stacking

وقتی که عکس ها را روی کامپیوتر ریختید، زمان پردازش فایل هاست.

۱- در برنامه Adobe Bridge، تمام عکس های گرفته شده برای انباشتن فوکوس را انتخاب کرده و آنها را به صورت گروهی در Adobe Camera Raw باز کنید. اعوجاج تصویر (distortion) را اصلاح کنید، نویز های آن را کم کنید، تراز سفیدی را اصلاح کنید، کنتراست و اشباع (saturation) را اصلاح کنید و… وقتی که ویرایش یکی از عکس ها را تمام کردید، تغییراتی که انجام داده اید را بر روی تمام عکس ها اعمال کنید (این کار را در لایت روم – Adobe Lightroom هم می توانید انجام دهید). بر روی Done کلیک کنید.

 

۲- در برنامه Adobe Bridge عکس های شما باید کماکان انتخاب شده باشند، سپس برای لود کردن فایل ها به لایه های فتوشاپ این مسیر را طی کنید: Tools/Photoshop/Load Files Into Photoshop Layers.

 

۳- حال در فتوشاپ فایل جدیدی شامل تمام عکس های انتخابی شما، و هر عکس در یک لایه جداگانه، باز می شود. من اسم فایل را تغییر می دهم تا راحت تر بتوانم آن را بشناسم.

۴- تمام لایه ها را انتخاب کنید.

۵- از قسمت Edit گزینه Auto-Align Layers را انتخاب کنید.

۶- در پنجره باز شده، گزینه Projection را روی حالت Auto قرار داده، و تیک گزینه های Lens Correction را بردارید. بر روی OK کلیک کنید.

 

۷- فتوشاپ تمام لایه ها را با هم تراز (align) می کند، پس قبل از ادامه دادن از این اطمینان حاصل کنید.

ترکیب کردن خودکار

۱- تمام لایه های تراز شده را دوباره انتخاب کنید، به جز عکس های گرفته شده با نوردهی های متفاوت برای ثبت آسمان و قسمت های روشن صحنه.

۲- ممکن است بعداً چند تا از لایه های اصلی را نیاز داشته باشید، پس از لایه ها یک کپی بگیرید و با انتخاب Group از قسمت پایین پنل لایه ها، از آن ها یک گروه جدید بسازید. می توانید نمایش این لایه ها را غیر فعال کنید، همچنین لایه های گرفته شده برای ثبت آسمان و قسمت های روشن (همیشه می توانید لایه های اصلی را از برنامه Adobe Bridge وارد این فایل بکنید، بنابراین اگر نگران حجم فایل هستید از فایل ها کپی نگیرید و این مرحله را رد کنید).

۳- در حالیکه سایر لایه ها انتخاب هستند، به Edit/Auto-Blend Layers بروید.

۴- گزینه های Sack Images و Seamless Tones and Colors را تیک بزنید و بر روی OK کلیک کنید.

 

۵- فتوشاپ برای هر یک از لایه ها ماسک می سازد. این ماسک ها برای قسمتی از لایه که دیده می شود رنگ سفید و برای قسمت های پنهان شده آن لایه ها رنگ سیاه دارند.

 

۶- بالا ترین لایه را انتخاب کرده و با زدن دکمه ترکیبی Ctrl+Alt+Shift+E، لایه ای ترکیب شده از لایه های زیرین بسازید.

ترکیب کردن به صورت دستی

۱- لایه ترکیب شده را نمایان کنید، و تمام لایه های دیگر را پنهان کنید.

۲- در بالای لایه ترکیب شده، یک لایه خالی بسازید.

۳- بین ۶۶% تا ۱۰۰% روی عکس زوم کنید و قسمت های مختلف عکس را نگاه کنید. اگر قسمتی خارج از فوکوس یا بی رنگ مشاهده کردید، بر روی آن قسمت با قلم مو سفید رنگ ضربدری سفید رنگ بزنید (بر روی لایه خالی).

 

۴- وقتی تمام نقاط معیوب را مشخص کردید، یک نقطه را برای شروع انتخاب کنید.

۵- گروه لایه های اصلی (ترکیب نشده) را نمایان کنید و لایه های مختلف آن را نگاه کنید و ببینید در کدام لایه نقطه ای که در نظر دارید کاملاً واضح و در فوکوس است.

۶- کپی دیگری از این لایه بسازید و آن را در بالای سایر لایه ها قرار دهید.

۷- برای این لایه ماسکی بسازید و با زدن دکمه ترکیبی Ctrl+I ماسک را معکوس کنید (ماسک به رنگ سیاه در می آید).

۸- ابزار قلم مو را انتخاب کنید. مقدار Opacity و Flow را روی ۱۰۰% بگذارید. مقدار Hardness هم بین %۵۰ تا %۷۰ بگذارید. از سفید بودن رنگ قلم مو اطمینان حاصل کنید.

۹- با استفاده از قلم مو رنگ سفید بر روی ماسک لایه بکشید تا قسمت هایی که در فوکوس است نمایان کنید. تا جایی که لازم است با کشیدن رنگ سفید قسمت هایی از این لایه را نمایان کنید. با استفاده از قلم نوری به جای ماوس، خیلی راحت تر می توانید این کار را انجام دهید.

 

۱۰- بالاترین لایه و لایه زیری آن را انتخاب کنید و آنها را با هم ترکیب کنید.

۱۱- مراحل ۴ تا ۱۰ را برای تمام نقاطی که در مرحله ۳ علامت زده اید تکرار کنید.

۱۲- وقتی تمام نقاط علامت زده را اصلاح کردید با زدن دکمه ترکیبی Ctrl+Alt+Shift+E لایه های را با هم ترکیب کنید.

شبیه سازی – Cloning

۱- برای عکس هایی که سوژه های متحرک داشتند، شاید نیاز باشد قسمت هایی که به دلیل حرکت تار شده اند را با ابزار Clone stamp اصلاح کنید

۲- روی لایه ترکیب شده جدید، برای درست کردن نواحی مشکل دار، از ابزار clone stamp استفاده کنید. توصیه می کنم که ابتدا روی عکس ۲۰۰ تا ۳۰۰% زوم کنید.

۳- وقتی که تمامی اصلاحات را انجام دادید، از لایه کپی بگیرید. من دوست دارم تا در هر مرحله لایه ها را نام گذاری کنم، مثل: Base Blend (ترکیب اولیه)، Touch Ups (اصلاحات)، Cloned (شبیه سازی شده)، Final Focus Stack (پشته فوکوس نهایی).

ترکیب نوردهی

۱- اگر لایه دیگری برای نور آسمان یا قسمت های روشن دیگر دارید، این لایه را در بالای لایه های دیگر قرار دهید.

۲- ماسکی برای این لایه بسازید و آن را معکوس کنید.

۳- با استفاده از قلم موی سفید رنگ و رنگ زدن بر روی ماسک، قسمت های لایه را که می خواهید با عکس ترکیب کنید نمایان کنید.

۴- آموزش های بسیار دیگری برای ترکیب نوردهی وجود دارند، اما طی کردن این گام ها برای شروع به شما کمک می کند. لنزک نیز به زودی کتابی مفصلی برای ترکیب نوردهی منتشر خواهد کرد.

۵- با زدن دکمه ترکیبی Ctrl+Alt+Shift+E یک لایه ترکیبی نهایی از عکس می سازیم.

۶- بعد از تراز کردن و ترکیب کردن همه این لایه ها احتمالاً متوجه شوید که در عکس نهایی لبه هایی نویز دار یا تار دارید. این مسأله طبیعی است می توانید با بریدن (کراپ کردن) لبه های تصویر آنها را از بین ببرید.

۷- حال عکس نهایی آماده ویرایش های دلخواه بعدی است (تغییرات رنگی، dodging/burning و…).

 

جمع بندی

با اینکه این آموزش طولانی بود، اما مراحل انجام آن ساده و واضح بوده و شما با کسب تجربه می توانید سرعت انجام آن مراحل را بالا ببرید.

تمام صحنه ها به انباشتن فوکوس احتیاج ندارند، اما خیلی خوب است که این تکنیک را بلد باشید تا در صورت نیاز بتوانید از آن استفاده کنید. انباشتن فوکوس اغلب دشوار نیست؛ بعضی از انباشتن های فوکوس تنها ۲ عکس لازم دارند و در چند دقیقه می توان این تکنیک را روی آنها اعمال کرد. با صبر و تمرین، می توانید به سرعت عکس هایی برای Focus Stacking بگیرید و این تکنیک را روی آنها اعمال کنید.

 

پروفایل مکس فاستر در ۵۰۰px

 تکنیک های عکاسان حرفه ای 

کلمات کلیدی: Photography,Shell,صدف, استودیو عکاسی و آتلیه خوش روزگار,عکاسی کودک اسپورت و نامزدی,عکس کودک,عکس اسپورت,پوست, قشر, عایق, صدف حلزون, کاسه یا لاک محافظ جانور,عکاسی, عکسبرداری, لوازم عکاسی,عکس, عکس برداشتن از,تصویر,عکس اسپرت , عکس, تصور, نگار, صورت, منظره,Face,صورت,Wedding,عروسی, عقد,ازدواج, عروسی, زناشویی, نکاح, جشن عروسی, یگانگی,Ceremony,مراسم, جشن, تشریفات, رسم,تشریفات مذهبی, فرمان اساسی,Marriage, ازدواج, عروسی, زناشویی, نکاح, صدف,کلیپ,اسپورت,جشن,آلبوم,آلبوم دیجیتال,کرج,تهران,جشن عروسی, یگانگی,اداب ,چهره, رو, رخ, رخسار, نما,,Photo Professional camera, دوربین حرفه ای, Photography Techniques, تکنیکهای عکاسی, photography accessories, لوازم عکاسی, عکسبرداری, دوربین یا جعبه عکاسی, عاقبت اندیش, دوربین, Camera, Education. آموزش, تعلیم, پرورش, اموزش, تحصیل, تدریس, مشق, training, نورپردازی, lighting, lighting, ray, phosphorescence, روشنایی, penumbra, lighting, چهره, Face, face, visage, puss, feature, kisser, physiognomy, پرتره, portrait, picture, illustration, portrait, portrayal, projection, نور, Light, lory, headlight, فلش, Arrows, فلاش, Flash, pact flash, ctricity, lightning, lightning, flash, sheen, پایه, Foundation, basis, base, institute, root, cornerstone, سه پایه, Tripod, tripod, easel, trivet, stand, trestle, andiron, انواع, types of, گونه, نوع, انواع, قسم, species, لنز, lens, al glass, عدسی, magnifying glass, lens, microscope, burning glass, handglass, ذره بین, Lens Types, انواع لنز, انواع لنز دوربین, A variety of camera lens,Karaj, Tehran, Online Photography, عکاسی اینترنتی, old pictures, عکسهای قدیمی, Broken photos, عکسهای شکسته, Restoration, ترمیم, Retouching, روتوش, manipulate, retouch, دستکاری کردن, روتوش و ترمیم عکس های قدیمی و شکسته, Retouching and photo restoration of old and broken, روتوش عکس, Photo retouch, ترمیم, بازگرداندن, اعاده, استقرار مجدد, تجدید, استرداد, Happy days, خوش روزگار, Photography happy day, عکاسی خوش روزگار

نکاتی درباره تکنیکهای عکاسی پرتره چهره افراد خوشروزگار خوش روزگار نکات آموزش مهم سفر تفریحی, 1.0 out of 10 based on 1 rating